୨୦୨୨ ମସିହାରେ ଆମେ ଅଛନ୍ତି । ହେଲେ ଏବେ ବି ଅନ୍ଧବିଶ୍ବାସ, ପୁରାଣ ପଂଥା ଓ ଜାତିପ୍ରଥା ଏସବୁକୁ ବାନ୍ଧି ଧରିଛନ୍ତି ଆମେ । ଆଜି ବି ଅନେକ କ୍ଷେତ୍ରରେ ସମାଜରେ ସମାନତାର ବାର୍ତ୍ତା ବହୁଳ ଭାବରେ ପ୍ରଚାର କରାଯାଉଥିଲେ ମଧ୍ୟ ତାହା ଯେ ଏବେ ବି ଶହେ ବର୍ଷ ତଳ ଠାରୁ ଅଧିକ ଭେଦଭାବ ଅଛି ତାହା ସମାଜର ଘଟୁଥିବା କେତେକ ଘଟଣା ସାମ୍ନାକୁ ଆଣିଛି । ସବୁଥିରେ ଆମେ କହନ୍ତି ଝିଅ ପୁଅ ସମାନ , ଜାତିପ୍ରଥା କିଛି , ସବୁ ଧର୍ମ ଏକ , ଧନୀ ଓ ଗରିବ କିଛି ପାର୍ଥକ୍ୟ ନାହିଁ । ହେଲେ ତାହା କେବଳ କହିବା ପାଇଁ ଏସବୁ ନୀତି ନିୟମ ଆଜି ବି ଗାଁ ଗହଳି ଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ସହରରେ ମଧ୍ୟ କିଛି କମ ନାହିଁ ।
ସେଦିନ ହଠାତ ନେହା ନିଲମକୁ କହିଲା ଆରେ ନେହା ନିଜେ ବଦଳିଲେ ସମାଜ ବଦଳିଯିବ । ସଙ୍ଗେସେଙ୍ଗ ନିଲମ କହିଲା ନାଁ । ନିଜେ ବଦଳିଲ କଣ ସମାଜ ବଦଳିପାରିବ । କାରଣ ଆମର ପା କଥାରେ ଅଛି ତିନି ତୁଣ୍ଡରେ ଛେଳି କୁକୁର ହୋଇଯାଏ । ତେଣୁ ମୁଁ ଯେତେ ଚେଷ୍ଟା କଲେ କଣ ହେବ ସମାଜ ତା ବାଟରେ ଯାଉଛି । ଆଧୁନିକ ଯୁଗରେ ଆମେ ପହଞ୍ଚିଥିଲେ ମଧ୍ୟ ପୁରୁଣା ନୀତିରେ ଏତେ ମାତ୍ରରେ ପରିଚିତ ହୋଇଛନ୍ତି ଯେ ତାହା ଆମ ଶରୀରରେ କ୍ୟାନସର ପରି ବ୍ୟାପିଯାଇଛି । ତେଣୁ ଯେତେ ଚେଷ୍ଟା କଲେ କଣ ଏ ସମାଜ ମୋ ନୀତିକୁ ଆପଣାଇବ । ମୁଁ ତ ଚାହେଁ, ନରହୁ ଜାତି ପ୍ରଥା, ନରହୁ ଝିଅ ଓ ପୁଅ ଭିତରେ ଭେଦଭାବ , ସମସ୍ତଙ୍କୁ ମିଳୁ ସମାନ ଅଧିକାର । ଧନୀ ଗରିବ ନୀତି ବି ନରହୁ । ତେବେ ଯାଇ ସିନା ଏ ପୃଥିବୀ ଓ ପରିବେଶ ସୁ୍ଦର ଲାଗିବ । ପ୍ରକୃତି ପାଖରେ ଯେମିତି ଏସବୁର ବିଚାର କିଛି ନାହିଁ । ଠିକ ସେମିତି ଆମ ସମାଜରେ ମଧ୍ୟ ଏପରି ବିଚାର ନରହିବା ଦରକାର । ତେବେ ଯାଇ ସିନା ଗୋଟେ ସୁସ୍ଥ ସମାଜ ଗଠନ ହୋଇପାରିବ । ନେହେଲ ଏ ଭାଷଣ ବାଜି ଓ ବାହାସ୍ଫୋଟ ଉପଦେଶର ଅର୍ଥ କଣ । କେବଳ ଲୋକ ଦେଖାଣିଆ ଭାବେ ମେଣ୍ଡା ପରି ଗୋଟେ ଭାବିଲେ କଣ ହେବ । ଯିଏ ଯାହା କଲା ସେ ନୀତିକୁ ସହଜରେ ଗ୍ରହଣ କରିବା କଣ ସମାଜ ପରିବତ୍ତର୍ନ ନା ଏହା କେବଳ ଏବେ ମିଥ୍ୟା ପ୍ରଚାର । ଏମିତି କେତେ କଣ କହିଚାଲିଲା ନେହା । ସବୁ ଶୁଣିବା ପରେ ନିଲମ କହିଲା କଣ ଏମିତି ଜୀବନ ଆଜିର ଦିନରେ ବଂଚିହେବ । ଏସବୁ ସତ କଥା । ହେଲେ ତାହାର ସ୍ଥାନ କଣ ଏ ଯୁଗରେ ଅଛି ନା ତାକୁ କିଏ ଗ୍ରହଣ କରିବ । କେବଳ ନିଜ ଇଚ୍ଛାରେ ନିଜେ ବଂଚିବା ଦରକାର । କାରଣ କଥାରେ ଅଛି ବିନ୍ଦୁ ବିନ୍ଦୁରେ ଗଠିତ ହୁଏ ସିନ୍ଦୁ । ଛୋଟ ପ୍ରୟାସ ଦିନେ ମଣିଷକୁ ବିଶ୍ବର ଶ୍ରେଷ୍ଠ ନୋବେଲ ଆଣିଦିଏ । ତେଣୁ ଦୁନିଆ କୁଆଡ଼େ ଯାଉଛି ତାହା ନଭାବି ନିଜେ ଯାହା ଠିକ ଭାବୁଛ ତାହା କରିବା ଦରକାର । ଏ ଦୁନିଆ ତମକୁ ପାଗଳ କହିପାରେ , ହେଲେ ତମେ ଯେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଦିନେ ପାଗଳ କରିପାର ନିଜ ଚିନ୍ତାଧାରରେ ସେ ସମୟ ବି ବେଶୀ ଦିନ ନୁହେଁ, । ଠିକ ଏତିକି ବେଳେ ନେହା ଘରୁ ଫୋନ ଆସିଲା, କିଏ ଗୋଟେ ତାକୁ କହୁଥାଏ ଏମିତି ଜୀବନ କଣ ବଂଚିହେବ ।
